توضیحات

یکی از خانه های باقی مانده از " محله شاهزادگان " خانه مسعودی است . تاریخ ایجاد این اثر ارزشمند بر کتیبه ای که در کنار ورودی شاه نشین طبقه همکف نصب شده سال 1290 هجری قمری را نشان می دهد که مبین قدمتی بیش از 130 سال است .  خانه مسعودی با مساحت 1332 مترمربع در دو طبقه ساخته شده است در هر طبقه یک اتاق اصلی وجود دارد و در طفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته که در انتهای هر کدام از این اتاق ها یک اتاقک انباری- پستو ساخته شده است . مهمترین قسمت این اثر تاریخی اتاق شاه نشین طبقه همکف می باشد تمامی سقف و دیواره های این اتاق پوشیده از گچبری ها ، آیینه کاری ها و نقاشی هایی با رنگ روغن شامل : نقوش گیاهی و انسانی می باشد . همچنین تصاویری از پادشاهان ایران باستان ( برگرفته از شاهنامه فردوسی ) تا دوره قاجاریه که با شیوه گراور ایجاد شده اند در حاشیه فوقانی دیوارهای این اتاق و در میان نقوش گچبری شده بصورت قابهایی کوچک قرار گرفته اند . یکی از این تصاویر ،طرحی از شاهزاده ای قاجاری که کاغذی در دست دارد که بر روی آن نوشته شده است نامه خسروان " و در بالای تصویر ، جمله " گرد آورنده این داستان جلال پورفتحعلیشاه قاجار "به خط نستعلیق نوشته شده است .

از دیگر مشخصات این اثر می توان به موارد زیر اشاره کرد : سقف تمامی اتاق ها بجز اتاق شاه نشین طبقه همکف لمبه کوبی شده اند . پنجره های ارسی این بنا در گذشته ای نه چندان دور توسط مالکان بنا تعویض و جای خود را پنجره هایی ساده داده اند . آجر کاری های سر در ورودی شاه نشین طبقه اول از دیگر عوامل تزیینی این بنا محسوب می گردد.دیواره های حیاط با طاقنماهای متعدد مزین شده است.این بنا نمونه بارزی است از دوره ای که فرهنگ و معماری ایران تحت تاثیر " فرهنگ رفتگان " قرار می گیرد و عناصر فرهنگ و معماری ایران و البته در سطحی ترین لایه آن ( تزیینات معماری ) جلوه گر می شود . این اثر تاریخی 1377/10/27 وبه شماره 2246 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.