پنجشنبه 19 مهر 1403

لالجین شهر جهانی سفال

بر پايه سرشماري سال 1395 خورشيدي، لالجين جمعيتي بیش از 14916نفر را در خود جاي داده است و به عنوان دومين شهر شهرستان بهار، در شمال استان همدان قرار گرفته است.

ساكنين لالجين به لهجه اي خاص از زبان تركي سخن مي گويند.

شهر لالجین یکی از قطب­ های گردشگری استان همدان و به عنوان مرکز سفال و سرامیک در خاورمیانه و حتی جهان شناخته شده است.

درباره پیشینه وضعيت سفالگري به طور مجتمع و انبوه در لالجين بر اساس يافته­ها، بايد گفت از حدود سه قرن پيش، كار سفالگري به طور حرفه­اي و با هدف توليد و عرضه به نقاط ديگر در اين منطقه رواج داشته و از حدود يك قرن پيش، رشد و رونق قابل توجهي نموده است.

این شهر، شهر مصنوعات سفالي لعابدار و بدون لعاب است. بر روي بيشتر آثار توليد شده منقوش، نقش و نگارهای هنرمندانه ­ای به چشم مي­ خورد. گويا در روزگار كهن، نخستين هنرمندي در اين شهر، از ظروف گلي و نقش و نگار آن آغاز شده است كه در آن هنگام بدون كمك چرخ هاي كوزه گري و به ياري سرانگشتان مي ساختند و در كوره ها مي­ پختند.

 

تنوع اندازه­هاي كوزه­ ها و كاسه ­ها

      

 

نقوش مورد استفاده بر سفال قديم لالجين. (قدمت: بيش از 50 سال)

سفال­ها بعد از خشک شدن با نظم و ترتیب در کوره­ سفال قرار مي­گیرند.

اگر سفال نیاز به رنگ­ آمیزی داشته باشد آن را به روش­هاي غوطه ­وري، پاشيدني، آبشاري و نقاشی، لعاب­كاري نموده سپس براي بار ديگر در كوره حرارت مي­دهند. در حال حاضر نيز در بسياري از كارگاه­ ها از نقوش پيشينه­ دار اسليمي و ختايي با روش لعاب برجسته به توليد سفال تزييني و كاربردي مي­ پردازند.

لعاب هاي معروف سفالينه­ ها عبارتند از : فيروزه­ اي، ‌سبز،‌ آبي، حنايي(رنگي مايل به نارنجي است) ،عسلي و مشكاتي(موشي).

شيوه­ اصلي توليد سفال لالجين چرخ­كاري است. اما از شيوه­هاي متفاوت توليد مي­توان به روش­هاي چرخ­كاري با فتيله­ هاي گل، ورقه­اي،‌ ساخت نقش­ برجسته و دوغابي اشاره كرد.